-Άρθρο του Αντγου ε.α. Νικόλαου Φωτιάδη

 Συμπληρώνονται φέτος εβδομήντα πέντε (76) χρόνια από την έναρξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και τις λαμπρές σελίδες του Έπους του 40¨.

     Δεν θα μνημονεύσω φέτος τους ήρωες Δαβάκη, Κατσιμήτρο, Παπάγο και τους άλλους γνωστούς μαχητάς του Ελληνικού Στρατού που ολιγάριθμοι απέναντι στις  πάνοπλες  Μεραρχίες του Μουσολίνι υπερασπίσθηκαν την τιμή της Πατρίδος μας. Άλλοι από αυτούς θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία μας, άλλοι έχασαν μέλη του σώματός τους ή τραυματίσθηκαν και άλλοι επεβίωσαν στο πεδίο της μάχης και  συνέχισαν τον αγώνα στη Μέση Ανατολή.

      Θα αναφερθώ  σ΄ ένα άγνωστο παλληκάρι από τη Φλώρινα, τον Έφεδρο Ανθυπολοχαγό (ΠΖ) Δημήτριο Λιώτση,  τιμώντας έτσι όλους τους αγνώστους μαχητάς του Έπους του 40.
       Ο ήρωας του Ελληνικού Στρατού Δημήτριος  Λιώτσης  γεννήθηκε το 1918 στην Φλώρινα. Το 1937 τελείωσε τις Γυμνασιακές του σπουδές και φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών, από την  οποία απεφοίτησε το 1939. 
Τον Μάρτιο του 1940 κατατάχθηκε στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου και τον Οκτώβριο με την κήρυξη του πολέμου βρέθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο σαν Διμοιρίτης, λαμβάνοντας μέρος σε όλες τις νικητήριες μάχες του 33ου Συντάγματος Φλώρινας.
Στις 16 Ιανουαρίου του 41 τραυματίστηκε στην μάχη της Κλεισούρας χάνοντας την όρασή του. Νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός και τον Αύγουστο του 1941 επέστρεψε στην Φλώρινα, όπου είχε την ψυχική δύναμη, αν και τυφλός, να ιδρύσει μια παιδική χορωδία, με την οποία αντιστάθηκε πολιτιστικά στην τριπλή κατοχή Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων.
Ο Δημήτριος Λιώτσης είχε το σθένος για πάνω από 20 χρόνια να ξαναζωντανεύει κάθε 28η Οκτωβρίου τις μνήμες της ιστορικής εκείνης ημέρας, δίνοντας μια συναυλία με τίτλο ¨Η πορεία μου με το 33ο Σύνταγμα Φλώρινας , στο Έπος του 40¨.
Με το ¨οδοιπορικό¨ του αυτό ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός (ΠΖ) Δημήτριος Λιώτσης προσπάθησε να εκφράσει μέσα από τα γεγονότα που έζησε με τους συμπολεμιστάς του ποιές δυνάμεις λειτούργησαν τότε στα στρατευμένα παλληκάρια της Ελλάδος να γράψουν εκείνη την εποποιία.

     Οι αφηγήσεις του είναι εξαιρετικά συγκινητικές, αναφερόμενος στην μάχη της Κορυτσάς, στις κακουχίες, στον Μοράβα, στην αντιμετώπιση του κρύου, της βροχής και της λάσπης, στις πορείες προς την Κλεισούρα,  στους νεκρούς και τραυματίες του 28ου, 33ου και 90ου Συντάγματος της 15ης Μεραρχίας.

    Τραυματίσθηκε από θραύσματα Ιταλικού όλμου στις 16 Ιανουαρίου του 41, μεταφέρθηκε από τον συμπολεμιστή του Χρήστο Πίππα στο χειρουργείο στην Πρεμετή, όπου μαζί με άλλους Έλληνες τραυματίες άκουγε την φωνή της Βέμπο να τραγουδάει τα ¨παιδιά της Ελλάδος παιδιά που ψηλά πολεμάτε¨.

    Βλέποντας με τα μάτια της ψυχής του πιά, με τη γραφή Μπράϊγ, ο Δημήτρης Λιώτσης έγραψε ποιήματα για τους νεκρούς συμπολεμιστές του, για την Ελληνίδα μάνα, για τον μαχητή τραυματιοφορέα, για το Χάνι Μπαλαμπάν, για το Νοσοκομείο ¨ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ¨ όπου νοσηλεύτηκε τυφλός.

Σημείωση : Όταν γράφονταν το άρθρο ο ήρωας του Έπους του 1940 Δημήτρης Λιώτσης βρισκόταν στήν ζωή.
Έφυγε από τήν ζωή τον Νοέμβριο του 2015 αφήνοντας πίσω σπουδαίο έργο και άξιους συνεχιστές.
Έφεδρος Ανθυπολοχαγός (ΠΖ) Δημήτριος Λιώτσης

Ένας από τους χιλιάδες ήρωες που πολέμησαν στα βουνά της Βορείου Ηπείρου για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Τιμή και Δόξα σ΄όλους αυτούς.

Αντγος ε.α.

Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτής Δ΄Σ.Σ.

• Ένας σπουδαίος Έλληνας Αξιωματικός (άγνωστος σε πολλούς) που κράτησε με το ΙΙ/5 Τάγμα του το ύψωμα 731, κατά την Ιταλική Επίθεση, είναι ο Ταγματάρχης (ΠΖ) Δημήτριος Κασλάς, για τον οποίο θα αναφερθώ στην επόμενη επέτειο του ΟΧΙ.




πηγή :  www.eaas.gr