γράφει ο Σπύρος Α. Ηλιάδης

-Η εικονιζόμενη σιδηροδρομική γέφυρα (εικ.1) στον Νέο Καύκασο Φλώρινας κατασκευάστηκε από Άγγλους κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το 1939, χρησιμοποιήθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις για τον εφοδιασμό της χώρας μας με πολεμικό υλικό και άλλα πολύτιμα αγαθά.

-Για να μπορεί να εκτελεί τα δρομολόγια η αμαξοστοιχία με ασφάλεια έφτιαξαν ένα φυλάκιο (εικ.2) στην βορειοδυτική  πλευρά της γέφυρας για την προστατεύσουν, εκεί Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί έδωσαν μάχες, την φύλασσαν νυχθημερόν με δύο σκοπιές βόρεια και νότια, αποτρέποντας δολιοφθορές των Γερμανών που σκοπό είχαν να την ανατινάξουν προκειμένου να σταματήσουν την βοήθεια των συμμάχων.
-Μετά την λήξη του πολέμου και ύστερα από λίγα χρόνια το φυλάκιο έπαψε να λειτουργεί, κρίθηκε πλέον μη αναγκαίο. Το φυλάκιο σταδιακά εγκαταλείφτηκε, μετά λεηλατήθηκε από ανθρώπους χωρίς «ανάστημα» και ηθικές αρχές, έκλεψαν ότι θεωρούσαν χρήσιμο από τα κουφώματα μέχρι την κεραμοσκεπή.
-Σήμερα σε αυτό το φυλάκιο οι πέτρες αν και ραγισμένες «ορθώνουν το ανάστημα τους», μας θυμίζουν τις μάχες και την ηρωική επιμονή που έδειξε ο Ελληνικός Στρατός για να διαφυλάξει την ασφαλή διέλευση της αμαξοστοιχίας!
-Σήμερα, αν και ξεχασμένο από όλους παραμένει εκεί, αγέρωχο κοιτά την γέφυρα και αν μπορούσε να μιλήσει θα μας έλεγε: «Είμαι και εγώ ένα κομμάτι της πολεμικής μηχανής που κράτησε ζωντανή την μεγάλη γέφυρα»!.-

Σημ. Το άρθρο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των στρατιωτών που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι για την ακεραιότητα της γέφυρας, στο κάποτε ένδοξο φυλάκιο και σήμερα ξεχασμένο!

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος  Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com