γράφει ο Δημήτρης Πασίνης
pasinis.blogspot.com
Φρίκη ανείπωτη.

 Ο χάρος, με τον μανδύα της πύρινης λαίλαπας έσπειρε θάνατο και πόνο απερίγραπτο.

 Τώρα χωρίς αίμα… μόνο κάρβουνο, καπνό, ασφυξία.

 Έχει τον δικό του τρόπο να προκαλεί δάκρυ ατελεύτητο, επειδή αυτή την φορά,  προσέφερε απλόχερα την φρίκη ακόμα και σε βρέφη, σε μικρά παιδάκια, σε εφήβους…. αθώες και ανέμελες ψυχούλες γεμάτες επιθυμία για ζωή και όνειρα υπό ένα ξέχωρο πρίσμα αθωότητας και προσφοράς.

 Το κράτος ανύπαρκτο…

 Δεν περιμένεις βέβαια πολλά πράγματα επειδή  η εκπόνηση σχεδίων πυροπροστασίας ή αντιμετώπισης πλημμυρών, απαιτεί μακροχρόνιο, σοβαρό και υπεύθυνο  σχεδιασμό  και αυτό δεν είναι αυτονόητο από τους διαχρονικά κυβερνώντες, οι  οποίοι αρκούνται σε στοχευμένη παροχολογία με σκοπό άμεσα και απτά αποτελέσματα… αποκομιδής ψήφων.

 Αλλά, βρε αδελφέ… ήμαρτον…

 Το να μην δύναται ένα κράτος να περισυλλέξει επί επτά (7) ώρες ανθρώπους που έπεσαν στην θάλασσα, για να σωθούν από την φωτιά, ξεπερνά το όρια της ανικανότητας και προσεγγίζει αυτά του παραλογισμού και της παραφροσύνης.

 Ναι, παραλογισμός… γέμισε το νεκροτομείο με ανθρώπους από πνιγμό…

 Ευτυχώς, όπως πάντα γίνεται στις Εθνικές μας συμφορές, ξύπνησε ο ΕΛΛΗΝΑΣ, η απροσδιόριστη ΔΥΝΑΜΗ της φυλής, που δεν λογάριασε κύματα και φλόγες αλλά με περίσσια αποφασιστικότητα και απερίγραπτο τσαγανό, όρμησε στον πύρινο εφιάλτη, διέθεσε ιδιωτικά καΐκια και βάρκες ώστε να περιορίσει το μέγεθος ενός  διαφαινόμενου ολοκληρωτικού μακελειού.

Φυσιολογικό επακόλουθο η κήρυξη τριήμερου πένθους με έναρξη ισχύος την 24 Ιουλίου ως ελάχιστη ένδειξη απότισης φόρου τιμής σε συνέλληνες που άδικα και φρικαλέα έχασαν την ζωή τους…

 Εκείνο το βράδυ όμως , της 24ης Ιουλίου, έμελλε να συνεχιστεί και η διαπίστωση  μίας προσωπικής μου, άλλης μορφής τραγωδίας…  

 Με ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ διαπίστωσα (…ναι, την ίδια αποφράδα μέρα) να υφίστανται αναρτήσεις - στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -  τοπικών εκδηλώσεων από πολιτιστικούς συλλόγους με ..νταούλια, ζουρνάδες και πανηγύρια προς τέρψιν του… απόδημου Ελληνισμού (!!!)

 Η θλίψη γιγαντώθηκε όταν διαπίστωσα από φωτογραφίες και την συμμετοχή εκπροσώπων της… βουλής και  του Δήμου… και ζήτησα ευγενικά να κατέβει η συγκεκριμένη ανάρτηση η οποία μόνο θυμηδία και προβληματισμό προκαλούσε…

 Εντάξει αδερφέ μου οργανωτή… 

 Εάν θεωρείς ότι σε μία μέρα ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ πρέπει να ..γλεντήσεις του αποδήμους, εντάξει, κάνε το (εξάλλου  όλοι εκ των πράξεων κρίνονται) αλλά είναι άκρατη υπερβολή να ..διαφημίζεις αυτή την παραδοξολοξία για λόγους καινοφανείς και αυτονόητους.

 Εξάλλου, εκείνες τις στιγμές, οι ανά τον κόσμο απόδημοι, προσέφεραν έμπρακτα την οικονομική υποστήριξή τους (συγκεντρώθηκαν άμεσα μεγάλα χρηματικά ποσά σε Αυστραλία και Αμερική) και έκαναν τρισάγια στις Ελληνικές εκκλησιές υπέρ των αθώων ψυχών.  ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ –ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ- ΕΠΡΕΠΕ ΕΔΩ, ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ,  ΝΑ…ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΝ;

 Οι  μέρες ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ μίας χώρας είναι εξέχουσας βαρύτητας και σημασίας για όλη της παγκόσμια κοινότητα.

 Εν προκειμένω, για την ανείπωτη Ελληνική τραγωδία, το τριήμερα αυτό, ακυρώθηκαν ψυχαγωγικές εκδηλώσεις ανά τον κόσμο, οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ, μεσίστιες σημαίες ακόμα ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ (και στις πρεσβείες της), εφημερίδες θρηνούν ανά τον κόσμο (ακόμα και η τούρκικη ΧΟΥΡΙΕΤ κυκλοφόρησε με Ελληνικό τίτλο «Μοιραζόμαστε την θλίψη») και εσύ -ωρέ Πολιτιστικέ σύλλογε – δεν μπορείς να αναβάλλεις (δεν λέω να ακυρώσεις γιατί θα ανακηρυχθώ ως αφελής ονειροπόλος) τις εκδηλώσεις σου για ένα τριήμερο;

 Ευτυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία συλλόγων και οργανωτών, επέδειξαν την απαιτούμενη ευαισθησία και με γρήγορα αντανακλαστικά ματαίωσαν ή ανέβαλαν τις δραστηριότητες σε ημερομηνίες πέραν του Εθνικού πένθους ή και ακόμα αργότερα… (διότι περί αντανακλαστικών πρόκειται διότι εκτιμώ ότι και αυτοί που πραγματοποίησαν τις εκδηλώσεις μάλλον παρασύρθηκαν από έλλειψη σωστών εκτιμήσεων…)

 Ας επιδείξουμε όλοι λοιπόν την απαιτούμενη ευαισθησία σε καίριες και ιδιαίτερες στιγμές του Έθνους. 

 Είναι ΕΘΝΙΚΗ επιταγή και αυτοσεβασμός , αν μη τι άλλο …

 Δόξα τον Θεό, οι εκδηλώσεις, τα γλέντια και οι πανηγύρεις είναι πολυπληθείς στην Φλώρινα και υποστηρίζονται επαρκώς από τον Δήμο και την Περιφέρεια. (Για να μην πω «υπερβολικά» όπως προσωπικά διαπίστωσα –και κάποια στιγμή ίσως εκθέσω-  από την πρώτη παρουσία μου, στο φετινό Παμμακεδονικό αντάμωμα της Σιταριάς, αλλά αυτό είναι μία άλλη – εκτός του παρόντος θέματος –ιστορία…)

Πασίνης Δημήτρης