ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 103η
Ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους 2018-2019

 Πρὸς
τοὺς Μαθητὲς καὶ τοὺς Ἐκπαιδευτικοὺς τῶν Σχολείων
τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας μας.

 Ἀγαπητά μας παιδιά. Ἀγαπητοί μας διδάσκαλοι καὶ καθηγηταί.

 Ἀνεβαίνοντας στὴν Πρέσπα γιὰ τὶς παρακλήσεις τοῦ 15Αὐγούστου πέρασα ἐπανειλημμένα ἀπὸ τὴν ὀνομαστὴ Βίγλα καὶ τὸ ἱστορικὸ Πισοδέρι. Ἐκεῖ σκέφτηκα νὰ μεταφέρω σὲ Ἐσᾶς τὰ παιδιά μας καὶ τοὺς Διδασκάλους μας τὸ ὑπέροχο κλῖμα ποὺ ζήσαμε τὴν Κυριακὴ 17 Ἰουνίου 2018! Καὶ ποιὸ ἦταν αὐτὸ τὸ κλῖμα; Σὲ ὅλην τὴν πανέμορφη ἀνηφόρα τοῦ δρόμου πρὸς τὴν Πρέσπα ἐκεῖνο τὸ σημαδιακὸ πρωϊνὸ ἀνέβαιναν μὲ τὰ πόδια, ἀφοῦ δὲν μποροῦσαν νὰ κινηθοῦν ὀχήματα, πολλὰ νέα παιδιά. Ἀγόρια καὶ κορίτσια. Στὴν ἀνηφόρα αὐτὴ δὲν μποροῦσαν νὰ ἀνέλθουν ὁδοιπορώντας ἡλικιωμένοι ἄνθρωποι. Ἔτσι τὸ μέγα προνόμιο αὐτῆς τῆς ἡμέρας τὸ εἶχαν μόνον σχεδὸν τὰ νέα παιδιά.

 ΚΑΙ γιατὶ τόσα νέα παιδιὰ πεζοπορώντας ἔκαμαν αὐτὴν τὴν παράξενη ἐκδρομή ἐκεῖνο τὸ πρωϊνό; Γιὰ νὰ διατρανώσουν καὶ νὰ φωνάξουν δυνατά, ὅτι Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
ΘΑ μοῦ πῆτε ὅμως. Καὶ ποιὸς τοὺς εἶδε καὶ ποιὸς τοὺς ἄκουσε κεῖ πάνω στὴν ἐρημιὰ τῆς Βίγλας ἢ στὸ ματωμένο Πισοδέρι; Κι ὅμως. Μὲ μεγάλη βεβαιότητα καὶ τοὺς εἶδαν καὶ τοὺς ἄκουσαν καὶ τοὺς χάρηκαν. Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ πέσουν οἱ δίδυμοι οὐρανοξύστες, γιὰ νὰ μᾶς ἰδῆ ὅλος ὁ κόσμος.

 ΤΟΥΣ εἶδε καὶ τοὺς ἄκουσε ἐκεῖνο τὸ Μεγάλο, τὸ προφητευμένο Παλληκάρι ποὺ ἔφτασε ὡς τὶς Ἰνδίες καὶ σκόρπισε στὸ πέρασμά του καὶ φῶς καὶ γράμματα καὶ πολιτισμό.
ΑΚΟΥΣΑΝ τὴ φωνή τους οἱ Δύο λίμνες τῶν Πρεσπῶν καὶ πῆραν ζωὴ τὰ νερά τους. Εἶπαν:Ἐπιτέλους οἱ ΝΕΟΙ τῆς Ἑλλάδος κρατοῦν μέσα τους προζύμι αἰώνων!
ΤΟΥΣ εἶδαν καὶ τοὺς ἄκουσαν οἱ αἰωνόβιες ὀξυές, οἱ φτέρες, τὰ χορτάρια, τὰ ἀγριολούλουδα καὶ οἱ κορυφὲς τῆς Πρέσπας. Αὐτὰ ὅλα εἶναι ἀπαράλλακτα καὶ ἴδια ἀπὸ τότε. Αὐτὰ εἶδαν τοὺς Μακεδονομάχους πρὶν ἀπὸ 115 χρόνια. Τοὺς εἶδαν κουρασμένους. Νοτισμένους ἀπὸ καταιγίδες. Τοὺς εἶδαν πεινασμένους. Ξαναμμένους ἀπ’ τὴ μάχη. Τοὺς εἶδαν ματωμένους καὶ πληγωμένους. Τοὺς εἶδαν νὰ στέλνουν στὰ ἀνήλικα παιδιά τους τὸν Σταυρό τους ὡς τὸ ἀκριβώτερο θυμητάρι τῆς ὑπάρξεώς τους. Τοὺς εἶδαν τέλος νὰ στέλνουν τὸ τελευταῖο χαμόγελο καὶ τὴν μεγάλη ἀγάπη τους γιὰ τὴν Μακεδονία. Ἔτσι ἔκλειναν τὰ μάτια τους τὰ παλληκάρια ποὺ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν Μακεδονία μας. Τὰ χορτάρια καὶ τὰ ἀγριολούλουδα τῆς ματωμένης Πρέσπας ἔγιναν τὰ αἰώνια στεφάνια καὶ στεφάνωσαν ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἥρωες! Τὸ παρεκκλήσι τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Πισοδερίου δέχτηκε στὴν ἀγκάλη του τὸν Παῦλο Μελᾶ μετὰ ἀπὸ τὸ φονικὸ βόλι.

 Ἀγαπητά μας παιδιά. Μὲ τὰ λόγια μας τοῦτα δὲν ματώνουμε πληγές. Οὔτε παραθέτουμε πόνους τοῦ παρελθόντος. Ἀλλὰ ἀκοῦμε τὸν χτύπο τῆς καρδιᾶς τῶν παλληκαριῶν τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνα. Αὐτὸς ἦταν ὁ ἔρωτάς τους γιὰ τὴ Μακεδονία. Ἦρθαν ἀπὸ τὴν λεβεντογέννα Κρήτη, ἀπὸ τὸν ἐπικὸ Μωριᾶ, ἀπὸ τὴν Ἀθήνα ποὺ ἄκουγαν τὴν φράσι, «μὴ δημιουργεῖτε προβλήματα». Ἦρθαν ἀπ’ ὅλη τὴν Ἑλλάδα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Μακεδονίας μας.

 Ἀγαπητά μας παιδιά. Αὐτὴν τὴν ἐλεύθερη μὲ πολλοὺς ἀγῶνες Μακεδονία μας προτρέπω ὅλους, σήμερα τὴν πρώτη μέρα τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους, νὰ κρατήσετε. Ἐσεῖς, τὰ εὐλογημένα παιδιά μας, εἶστε ἡ γενιὰ ποὺ θὰ ἰδῆτε ὅλες τὶς βαριὲς ἀλλαγές, ποὺ σχεδιάζουν «ΟΙ ΘΛΙΒΕΡΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ». Ἡ βουὴ τῶν ἀλλαγῶν ἄρχισε νὰ ἀκούγεται. Μὴ φοβηθῆτε. Μὴ συμβιβασθῆτε. Μὴν ὑποταχθῆτε. Μὴν πῆτε μοιρολατρικά, δὲν βαριέσαι, εἶμαι ἕνας. Πέστε ΟΧΙ. Εἴμαστε πολλοί. Ἀντισταθῆτε. Κι ἂν ἔρθη μέρα καὶ δοθῆ μαύρη ἐντολὴ νὰ μὴν τραγουδιέται τὸ τραγούδι ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Η ΧΩΡΑ, τότε νὰ τὸ τραγουδᾶτε περισσότερο! Νὰ τὸ τραγουδᾶτε σὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις. Καὶ στὶς ἐκδρομές σας. Μ’ αὐτὸ νὰ ἀρχίζη τὸ γλέντι στοὺς γάμους σας.
ΕΙΘΕ ὁ Μεγαλοδύναμος Κύριός μας νὰ σκορπίση σὰν σκόνη ὅλα τὰ ἄνομα σχέδια τῶν Ἰσχυρῶν δαιμόνων καὶ νὰ μᾶς διαφυλάξη ἀπὸ τὸν φόρο τοῦ αἵματος.
Νὰ εἶναι εὐλογημένο τὸ νέο σχολικὸ ἔτος σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ