Σε λίγες ημέρες η Ελλάδα θα γιορτάσει την Εποποιία του Βορειοηπειρωτικού Μετώπου όπου με σθένος τα στρατευμένα νιάτα της πατρίδας μας ταπείνωσαν τον Ιταλό εισβολέα. Πολλοί Φλωρινιώτες πολέμησαν και οι απώλειες ήταν πολλές. Μεταξύ των ηρώων αγωνιστών του ΟΧΙ ήταν και ο Δημήτριος Λιώτσης, μεγάλος ευεγέρτης, ο μεγαλύτερος σύγχρονος ευεγέρτης του «Αριστοτέλη». Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια καθώς είναι γνωστή η ιστορία του και η προσφορά του στην Πατρίδα και στην Φλώρινα. Ο Δημήτριος Λιώτσης υπηρέτησε, για μικρό χρονικό διάστημα, το σχολικό έτος 1939-1940 ως δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο του Μεσονησίου καθώς κλήθηκε να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό που ετοιμαζόταν για κάθε ενδεχόμενο. 
Στο σημερινό μας ΠΑΡΑΘΥΡΟ παραθέτουμε την έκθεση του Επιθεωρητή Δημοτικής Εκπαίδευσης που αναφέρεται στον Δημήτρη Λιώτση.

Από την έκθεση ταυτόχρονα πληροφορούμαστε ότι το σχολείο ήταν διτάξιο, με διευθύντρια την Όλγα Παπαδοπούλου και φοιτούσαν 105 μαθητές, 48 αγόρια και 57 κορίτσια. Στην Α΄ Τάξη φοιτούσαν 19 παιδιά (12 αγόρια και 7 κορίτσια), στην Β΄ Τάξη 26 (5 αγόρια και 21 κορίτσια), στην Γ΄ Τάξη 26 (5 αγόρια, 2 κορίτσια), στην Δ΄ Τάξη 12 (8 αγόρια, 4 κορίτσια) στην Ε΄ Τάξη 14 (6 αγόρια και 8 κορίτσια) και στην Στ΄Τάξη 10 (5 αγόρια και 5 κορίτσια). (Πηγή: Από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους - Φλώρινα)

- Λιώτσης Δημήτριος, ετών 21, υγιής, άγαμος, ακόλουθος, απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας, διανύει το πρώτο έτος της υπηρεσίας, κατάγεται εκ Φλωρίνης. Τούτον παρηκολούθησα διδάξαντα εις τους μαθητάς της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεως Ανάγνωσιν και χημείαν. Παρ΄όλον ότι δια πρώτην φοράν εδέχετο επιθεώρησιν δεν περιέπεσεν εις αψιθυμικήν κατάστασιν, αλλά διετήρησε την ψυχραιμίαν του και διεξήγαγε καλώς μέχρι τέλους την διδ/λίαν του. Εν τη αναγνώσει υπεβοήθει τους μαθητάς του εις γλωσσικήν και πραγματικήν επεξεργασίαν ενός κεφαλαίου, την πλήρη κατανόησιν αυτού υπό των μαθητών και την απόδοσιν της εννοίας αυτού. Εν τη χημεία εξήτασε δεδιδαγμένον προηγούμενον μάθημα, συσχέτισε τούτο προς το νέον, το οποίον προσέφερε μονολογικώς. Η στάσις του κατά την διδ/λίαν ήτο η εμπρέπουσα, αι κινήσεις του μεμετρημέναι και αι ερωτήσεις του εύστοχοι. Οι μαθηταί του παρηκολούθουν με ενδιαφέρον και σεβασμόν. Δεν αποφαίνομαι περί της διδακτικής και διοικητικής ικανότητος του διδ/λου τουτου ως και περί της επαγγελματικής αυτού καταρτίσεως, καθόσον ούτος ελάχιστον χρόνον υπηρέτησεν εν τω σχολείω, κληθής είτα εις τας τάξεις του στρατού. Εν τούτοις η καθόλον στάσις , το παρουσιαστικόν και η συμπεριφορά του προλέγουσι ότι ούτος θα εξελιχθή εις καλόν και φιλότιμον διδ/λον. Κατά το ολιγόμηνον διάστημα της υπηρεσίας του επεδείξατο ζήλον, εργατικότητα, ενθουσιασμόν δια το έργον του, πειθαρχίαν και αξιοπρεπή συμπεριφοράν.