-Ένας βουλευτής ταξίδευε στην εθνική οδό, η πολύωρη οδήγηση σε συνδυασμό με την απρόσμενη βροχή τον κούρασαν, έτσι αποφάσισε να σταματήσει στο πρώτο κατάστημα που θα βρει.
-Για καλή του τύχη μετά από λίγα λεπτά βρήκε ένα εστιατόριο, μπαίνοντας μέσα διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα ελεύθερο τραπέζι και έκανε να φύγει, εκείνη την ώρα τον είδε ο σερβιτόρος και προθυμοποιήθηκε να τον εξυπηρετήσει.
-Σε ένα τραπέζι καθόταν ένας εργολάβος, ο σερβιτόρος τον πλησίασε και του πρότεινε να κάτσει μαζί του ο βουλευτής, ο εργολάβος έγνεψε καταφατικά τον σερβιτόρο και έκανε νεύμα στον βουλευτή να πλησιάσει, η ώρα πέρασε και ο εργολάβος προθυμοποιήθηκε να πληρώσει το «πλούσιο» τραπέζι, έστρεψε το βλέμμα του στον σερβιτόρο και του έγνεψε να έλθει, ο σερβιτόρος τον πλησίασε και ο εργολάβος εκνευρισμένος είπε: «Θα περιμένω πολύ ώρα ακόμα να μου φέρεις τα ρέστα».
-Ο σερβιτόρος έκπληκτος απαντά: «Μα κύριε δεν με πληρώσατε».
-Ο εργολάβος θυμωμένος λέει: «Έχει αρκετή ώρα που σου έδωσα ένα εκατοστάρικο και περιμένω τα ρέστα, θα κρατήσει πολύ αυτό το αστείο».
-Ο σερβιτόρος ξαφνιασμένος αλλά γεμάτος ελπίδα απευθύνεται στον βουλευτή: «Κύριε! εσείς τα είδατε όλα, πείτε την αλήθεια, είδατε να με πληρώνει;»
Ο βουλευτής κατέβασε το κεφάλι και με χαμηλή φωνή απάντησε: «Δεν μπορώ να πάρω θέση, μαζί τα φάγαμε…».-
Κεντρική ιδέα: Πολιτικοί και εργολάβοι στο ίδιο τηγάνι.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος - Εκδότης
iliadisspiros@hotmail.com
0 Σχόλια
Σχολίασε και εσύ για το θέμα αυτό ......!!!!!!!!
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.