Νοσταλγικές εικόνες από το παρελθόν της Φλώρινας φιλοξενεί κάθε Παρασκευή η στήλη "Παράθυρο στο παρελθόν" της εβδομαδιαίας εφημερίδος "Φωνή της Φλωρίνης " και συγκεκριμένα στο σημερινό φύλλο με αριθμό κυκλοφορίας 2838/13.09.2019 ο εκδότης Σωτήριος Βόσδου, μας μιλά για το κτίριο όπου κατοικούσε μέχρι τον θάνατό του ο παλιός Δήμαρχος Φλωρίνης Παντελής Παπαθανασίου.
Ας δούμε λοιπόν τι μας περιγράφει για την φωτογραφία αυτή :
ΕΝΑ ΚΤΙΡΙΟ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Εξελέγη για δύο συνεχείς τετραετίες, από την 15-4-1951 μέχρι την 5-4-1959 Δήμαρχος Φλωρίνης. Επί της θητείας του εκτελέστηκαν έργα (δίκτυο υδρεύσεως-αποχετεύσεως, γέφυρες και κρηπιδώματα του ποταμού, ασφαλτοστρώσεις οδών, πεζοδρόμια, άλση κ.λ.π.) που συνέβαλαν στην αναμόρφωση της μεταπολεμικής Φλώρινας. Επί τουρκοκρατίας, η εντολή που έδωσε σε μια ορχήστρα Φλωρινιωτών, σε κάποια γιορτή, να παίξει τον Εθνικό μας ΄Υμνο, είχε ως επακόλουθο την σύλληψη και φυλάκιση του στις φυλακές του Μοναστηρίου. Εκεί γνώρισε τον μετέπειτα Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα (1886-1972), που τότε υπηρετούσε ως διάκονος στην Μητρόπολη Πελαγονίας-Μοναστηρίου, και αναπτύχθηκε μεταξύ τους μια μακρόχρονη και δυνατή φιλία. Το έτος 1908, μαζί με άλλους νέους της εποχής, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του περίφημου πρώτου Μουσικού Συλλόγου Φλωρίνης «Ο ΟΡΦΕΥΣ». Διετέλεσε Βουλευτής Φλωρίνης της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης, (1 Νοεμβρίου 1920 - 21 Σεπτεμβρίου 1922) σύμφωνα με το Μητρώο της Βουλής. Υπήρξε, επίσης, προσωπικός φίλος και οπαδός του μεγάλου Έλληνα πολιτικού, διπλωμάτη και εξαίρετου συγγραφέα Ίωνα Δραγούμη, που από το 1915 έως το 1920 υπήρξε Βουλευτής του Νομού μας.
(Τα στοιχεία αντλήθηκαν από δημοσίευμα του Θανάση Βογιατζή, «ΜΝΗΜΗ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ (1951 – 1959) - ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ στην «Φωνή» στις 4 Μαρτίου 2011).
0 Σχόλια
Σχολίασε και εσύ για το θέμα αυτό ......!!!!!!!!
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.