Νοσταλγικές εικόνες από το παρελθόν της Φλώρινας φιλοξενεί κάθε Παρασκευή η στήλη "Παράθυρο στο παρελθόν" της εβδομαδιαίας εφημερίδος "Φωνή της Φλωρίνης " και συγκεκριμένα στο σημερινό φύλλο με αριθμό κυκλοφορίας 2893/30.10.2020 ο εκδότης Σωτήριος Βόσδου, δημοσιεύει φωτογραφία της 27ης Οκτωβρίου 2013 μαζί με τον αείμνηστο πατέρα του κ. Θεόδωρο Βόσδου την οποία την συνοδεύει με το παρακάτω κείμενο 

Ας δούμε λοιπόν τι μας περιγράφει για την φωτογραφία αυτή :

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ

Το βλέμμα του δεν μου άφηνε περιθώρια για να αρνηθώ. «Να έρθω και εγώ στην γιορτή στην Κορυτσά;» Παρά το προ-χωρημένο της ηλικίας του ήθελε να συμμετάσχει στις εκδη-λώσεις και να τιμήσει τους ήρωες. Είχε ακούσει τόσο από μένα, που είχα παραβρεθεί και προηγούμενες χρονιές, αλλά και από άλλους προσκυνητές το πόσο συγκινητικές ήταν οι τελετές εορτασμού της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 στην γειτονική μας Κορυτσά, που διοργάνωνε το Ελληνικό Προξενείο με την Ελληνική Ομογένεια.

Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου 2013 ξεκινήσαμε και, μετά τον έλεγχο στον μεθοριακό σταθμό της Κρυσταλλοπηγής, πήραμε τον δρόμο για το χωριό Μπομποσίτσα, λίγο έξω από την Κορυτσά. Η μικρή εκκλησία της Παναγίας, στο ύψωμα πάνω από το χωριό, δεν είχε χώρο για να δεχθεί όλους τους παρευρισκόμενους, ομογενείς Βορειοηπειρώτες αλλά και προσκυνητές από την Ελλάδα. Στον χώρο της εκκλησίας, σε θέση που δεσπόζει του κάμπου, όπου έγιναν φονικές μάχες, έχει στηθεί ένας λιτός Σταυρός, μνημείο για τους πεσόντες Έλληνες στρατιώτες που άφησαν την τελευταία τους πνοή καταδιώκοντας τους Ιταλούς εισβολείς. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων στο Σταυρό ακολούθησε εορταστική εκδήλωση στα Εκπαιδευτήρια «Όμηρος». Τα ποιήματα, τα τραγούδια, τα σκέτς προξένησαν δάκρυα συγκίνησης, τα μάτια όλων βούρκωσαν. Το ότι είχα παραβρεθεί και σε προηγούμενες εορταστικές εκδηλώσεις δεν απέτρεψε στο να βουρκώσουν και πάλι τα μάτια μου.

Ρίγη συγκίνησης για το μεγαλείο του Ελληνισμού.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια που μου απηύθυνε ο πατέρας μου στον δρόμο της επιστροφής: «Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την δυνατότητα να ζήσω αυτές τις στιγμές».

Φέτος, λόγω της πανδημίας, μόνο οι ομογενείς μας μνημόνευσαν και τίμησαν τους ήρωες μας.








...