Πρόσφατα χάσαμε τον πατέρα μας Κωφίδη Κωνσταντίνο μετά από 40 ημέρες συνεχόμενης νοσηλείας στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας.
Όλα τα μέλη της οικογένειας μας θέλουμε να εκφράσουμε από τα βάθη της καρδιάς μας ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς στο νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό του νοσοκομείου.
Φυσικά και η λέξη ευχαριστώ είναι πολύ μικρή για να μπορέσουμε να εκφράσουμε αυτό που πραγματικά αισθανόμαστε όλοι η οικογένεια για όλους αυτούς τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Δεν υπάρχουν λέξεις για τους γιατρούς της καρδιολογικής τον κύριο Κλιγκάτση, τον κύριο Βαλασιάδη και ιδιαίτερα τον γιατρό που το τελευταίο διάστημα κουράριζε τον πατέρα μας αγαπητό κύριο Νάννη Λυκούργο.

Δεν υπάρχουν λέξεις για τα κορίτσια της Καρδιολογικής την Αθηνά, την Πετρούλα, την Ζωή, την Ελευθερία, την Ιωάννα την Μαρία, την Γεωργία, την Ελένη.
Δεν υπάρχουν λέξεις για της γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό την Μονάδας Τεχνητού Νεφρού και ιδιαίτερα για την Μαρία που κρατούσε το χέρι του πατέρα μας σφιχτά μέχρι την ώρα που του έκλεισε τα μάτια.

Δεν υπάρχουν λέξεις για την εξαίρετη βοήθεια των γιατρών της χειρουργικής κλινικής.
Δεν υπάρχουν λέξεις για εξαίρετη βοήθεια του αγαπητού και φίλου γιατρού Κωτακίδη Γεώργιου

Δεν υπάρχουν λέξεις για τους τραυματιοφορείς, για τις τραπεζοκόμους και όλους αυτούς που πραγματικά ξεπερνούν τον εαυτό τους καθημερινά για να βοηθούν όλους αυτούς που νοσηλεύονται καθημερινά.
Δεν υπάρχουν λέξεις να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που είδαν τον πατέρα μας σαν δικό τους πατέρα.
Είμαστε βέβαιοι ότι ο πατέρας μας θα τους βλέπει από εκεί ψιλά και θα τους δίνει τη δύναμη να συνεχίζουν αυτό το πολύ αξιόλογο έργο που κάνουν.