Μια ιδιαίτερα σημαντική απόφαση που αφορά σε εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες, οι οποίοι διαπιστώνουν καθημερινά ότι τα προσωπικά τους δεδομένα έχουν γίνει φειγ - βολάν, εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας. Το δικαστήριο με την υπ. αριθμ. 11146/2018 απόφασή του επιδίκασε χρηματική αποζημίωση 6.000 ευρώ σε δανειολήπτη για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της διαβίβασης των προσωπικών δεδομένων σε εισπρακτική εταιρία, και δη δικηγορικό γραφείο, χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή του.

Μάλιστα, είναι αξιοσημείωτο πως το χρέος του δανειολήπτη στην πιστωτική κάρτα ήταν μόλις 1.500 ευρώ, αλλά με βάση την απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο θα λάβει συνολικά 7.500. Και αυτό γιατί, η τράπεζα εκτός από την αποζημίωση πρέπει να του καταβάλει και 1.500 ευρώ επιπλέον για τόκους και δικαστικά έξοδα!

Τελεσίδικη απόφαση

Μάλιστα, η απόφαση είναι τελεσίδικη καθώς το δικαστήριο απέρριψε την έφεση που είχε ασκήσει η τράπεζα κατά της πρωτόδικης απόφασης, η οποία είχε εκδοθεί από το Ειρηνοδικείο της Αθήνας.
Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, την οποία χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Άνθια Κορέλα αλλά και βάσει της απόφασης που εξέδωσε το δικαστήριο, ο συγκεκριμένος δανειολήπτης δέχονταν καθημερινά και επανειλημμένα στο χώρο εργασίας του τηλεφωνήματα από εισπρακτική εταιρία – δικηγορικό γραφείο.
Οι εκπρόσωποι της εισπρακτικής του ζητούσαν μετ' επιτάσεως να αποπληρώσει προηγούμενη οφειλή του από την πιστωτική του κάρτα, προκαλώντας του, σύμφωνα με την απόφαση, ψυχική αναστάτωση αλλά και προβλήματα στον χώρο εργασίας του.

Αξίζει να σημειωθεί, πως ο συγκεκριμένος δανειολήπτες για ένα μικρό χρονικό διάστημα δεν ήταν σε θέση να καταβάλλει τις δόσεις του προς την τράπεζα, καθώς τότε ήταν άνεργος.

Η υπόθεση

Το 2008, ο δανειολήπτης είχε αιτηθεί στην τράπεζα τη χορήγηση πιστωτικής κάρτας και γνωστοποίησε σε αυτή τα προσωπικά δεδομένα, που ήταν αναγκαία για την κατάρτιση της αντίστοιχης σύμβασης, δηλαδή το όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, ημερομηνία γέννησης, αριθμό δελτίου ταυτότητας, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό τηλεφώνου και επάγγελμα, ενώ το 2010 χορήγησε και τα στοιχεία της εργοδότριας εταιρίας του.

Εν συνεχεία, η τράπεζα, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του δανειολήπτη, διαβίβασε όλα τα στοιχεία στο δικηγορικό γραφείο μαζί με το ύψος της ληξιπρόθεσμης οφειλής, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν τηλεφωνήματα στην εργασία του δανειολήπτη, γνωστοποιώντας την υπόθεση στους συναδέλφους του. Ο δανειολήπτης το 2015 κοινοποίησε στην τράπεζα εξώδικη διαμαρτυρία-δήλωση, ζητώντας να παύσει οποιαδήποτε όχληση και διάθεση των προσωπικών του δεδομένων, γεγονός το οποίο αγνόησε η τράπεζα.

Το σκεπτικό
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση η τράπεζα δεν απέδειξε ότι είχε προβεί σε ενημέρωση του δανειολήπτη πριν από τη διαβίβαση των προσωπικών του δεδομένων στο δικηγορικό γραφείο, ούτε ότι υπήρξε η ειδική και ρητή συναίνεση του δανειολήπτη προς αυτήν. Επιπλέον, ακόμα και αν ο δανειολήπτης είχε χορηγήσει τη συγκατάθεσή του, αυτή ανακλήθηκε με την επίδοση του ως άνω εξωδίκου.

Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι το δικηγορικό γραφείο, που ήταν μεν γνωστό σε εκείνη, όχι όμως στον δανειολήπτη, δεν ενήργησε ως δικηγορικό γραφείο, που τον όχλησε προκειμένου να διερευνήσει την πιθανότητα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς – περίπτωση κατά την οποία σύμφωνα με το νόμο δε θα απαιτούνταν προηγούμενη συγκατάθεσή του - αλλά ενήργησε ως εταιρία ενημέρωσης, τόσο με τα συνεχόμενα τηλεφωνήματα στο χώρο εργασίας του, όσο και με τη γνωστοποίηση σε τρίτους (συναδέλφους) του των στοιχείων του.