Το κείμενο και οι φωτογραφίες είναι από την ιστοσελίδα amarysia.gr
Γιάννης Βοσκόπουλος: 
«Ο αθλητής νιώθει την ενέργεια του κοινού»

 Είναι ένας από τους πιο γρήγορους αθλητές της γενιάς του. Το 2018 ήταν μια πολύ καλή αγωνιστική χρονιά, που τον έφερε κοντά στο να βελτιώσει όλα τα ατομικά του ρεκόρ. Ένας τραυματισμός, ωστόσο, τον κράτησε τους τελευταίους μήνες εκτός δράσης και πλέον, έχοντας ολοκληρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι της αποκατάστασης, ανυπομονεί να ξαναμπεί στους στίβους και να αγωνιστεί και πάλι στις μεγάλες διοργανώσεις.

 Ο 20χρονος «φτερωτός» αθλητής από την Φλώρινα, Γιάννης Βοσκόπουλος, μίλησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για την περίοδο της αποθεραπείας και τα συναισθήματα που βιώνει κάθε αθλητής περιμένοντας να επανέλθει, την χρονιά που ανοίγεται μπροστά του, την έκρηξη του δρομικού κινήματος που δίνει μια όμορφη εικόνα για όλους, αλλά και την βαρύτητα που έχει για κάθε αθλητή η στήριξή του από κάποια εταιρεία, ειδικά σε εποχές δύσκολες οικονομικά, όπως αυτή που διανύουμε την τελευταία δεκαετία.
«Προέρχομαι από μια πρόσφατη επέμβαση στο πόδι, που με υποχρέωσε να χάσω όλο τον ανοικτό στίβο το 2019. Ευτυχώς, η επέμβαση πήγε καλά, το ίδιο και η αποθεραπεία και πλέον έχω μπει σε κανονικούς ρυθμούς προετοιμασίας. Ελπίζω να είμαι καλά όταν έρθει η ώρα. Το αγώνισμά μου είναι τα 60 μ. Μεγάλος στόχος μου είναι ο κλειστός στίβος. Αν είμαστε σε καλή κατάσταση, θα κάνουμε την προσπάθειά μας εκεί. Ελπίζω να είμαι καλά. Υπάρχουν αρκετοί σημαντικοί αγώνες, που ακολουθούν όπως το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, όπου εκεί, αν είμαι καλά, θα μετρήσω τις δυνάμεις μου», αναφέρει αρχικά.

 Για έναν αθλητή, όπως παραδέχεται, πιο δύσκολο κομμάτι όλη αυτή την περίοδο της απουσίας του από τους αγωνιστικούς χώρους, δεν ήταν τόσο η σωματική αποκατάσταση, όσο κυρίως η πνευματική και ψυχολογική.
«Θεωρώ πως για μένα το πιο δύσκολο ήταν η διαχείριση του ψυχολογικού τομέα. Εμείς οι αθλητές έχουμε συνηθίσει να είμαστε σε καλή σωματική κατάσταση. Η αγωνιστική αδράνεια που φέρνει ένας τραυματισμός, χρειάζεται καλή ψυχολογική διαχείριση. Θέλει πολλή υπομονή και ανθρώπους γύρω σου να σε στηρίξουν. Μόνος σου δεν μπορείς. Δεν είναι εύκολο. Χρειάζεσαι την εμψύχωση από την οικογένεια, τον προπονητή, τον φυσιοθεραπευτή, χρειάζεται να προσπαθείς καθημερινά να επανέλθεις, αλλά θέλει και υπομονή. Είναι αλήθεια πως και λόγω της ηλικίας μου έχω πολλή ενέργεια μέσα μου και αυτό το πεντάμηνο που έμεινα εκτός λόγω του τραυματισμού, δεν ήταν εύκολο. Αλλά φρόντισα να βρω χρόνο και να τον επενδύσω στον εαυτό μου. Αφοσιώθηκα στις σπουδές μου, είχα χρόνο να περάσω με τους φίλους, να κάνω άλλα πράγματα.

 Ξέφυγα λίγο από το κομμάτι του στίβου. Όταν είμαι σε περίοδο προετοιμασίας, έχω 4 ώρες την ημέρα προπόνηση και όλη η καθημερινότητα προσαρμόζεται γύρω από αυτό. Όταν ήμουν στην περίοδο της αποθεραπείας, ο χρόνος προπόνησης μειώνεται, άρα και η υπόλοιπη μέρα προσαρμόζεται αναλογικά. Πρέπει να βρεις δραστηριότητες να γεμίσεις το χρόνο. Είναι αλήθεια ότι βράζει το αίμα και ανυπομονείς να επανέλθεις και να κάνεις πράγματα. Το νεαρό της ηλικίας είναι και καλό και κακό σε αυτή την περίπτωση. Κακό γιατί το μυαλό σε κάνει ανυπόμονο, αλλά καλό, γιατί είσαι ακόμα πολύ νέος και ένας τραυματισμός δεν πάει πίσω την πορεία σου τόσο, όσο αν ήσουν σε κάποια μεγαλύτερη ηλικία».
Ωστόσο, με μια Ολυμπιακή χρονιά να ανοίγεται μπροστά, για κάθε αθλητή είναι πλήγμα να χάνει τόσο σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας, ειδικά αν ονειρεύεται να βρεθεί κάποια στιγμή στην καριέρα του στο μεγαλύτερο αθλητικό ραντεβού του πλανήτη. Για τον ίδιο, όπως εξηγεί, δεν έχει σημασία πόσο κοντά ή μακριά είσαι από τα όρια, όσο το κίνητρο που δίνει από μόνη της η διοργάνωση για κάθε αθλητή.

 «Μια Ολυμπιακή χρονιά, ανεξάρτητα πόσο  κοντά ή μακριά είναι κάποιος από τη συμμετοχή του στους Αγώνες, δίνει κίνητρο σε όλους τους αθλητές. Είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση του πλανήτη. Ειδικά για εμάς τους αθλητές του στίβου, είναι κάτι πολύ σπουδαίο. Προσωπικά, βέβαια, επειδή ακόμα είμαι στην κατηγορία U23, έχω ως πιο κοντινό στόχο τη συμμετοχή στους Μεσογειακούς Νέων, όπου θα συμμετάσχω για τελευταία φορά. Ύστερα είναι το Πανευρωπαϊκό στο Παρίσι. Ελπίζω να είμαι σε κατάσταση και να πετύχω να αγωνιστώ και να διεκδικήσω μια καλή επίδοση. Το 2018 και πριν τον τραυματισμό μου, ήταν μια καλή αγωνιστική χρονιά. Ήμουν κοντά σε ένα ατομικό ρεκόρ, ανυπομονώ να μου δοθεί η ευκαιρία να το κυνηγήσω σε κάποιον από τους μεγάλους αγώνες που προανέφερα».

 Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια “έκρηξη” στο δρομικό κίνημα. Χιλιάδες ερασιτέχνες δρομείς βγαίνουν καθημερινά στους δρόμους και “καταπίνουν” χιλιόμετρα, δημιουργώντας ένα πολύχρωμο αθλητικό… ποτάμι. Δεν θα μπορούσε και ο ίδιος να μην το δει ως μια όμορφη και πολύ αισιόδοξη εικόνα.

 «Είναι πολύ θετικό και όμορφο να βλέπεις τόσες χιλιάδες ανθρώπους να ασχολούνται με τις δρομικές δράσεις. Αν και εγώ αντιπροσωπεύω αγωνίσματα ταχύτητας και όχι αντοχής, δεν έχει σημασία η διαφορά. Είναι πολύ όμορφο. Ο Μαραθώνιος, για παράδειγμα, είναι μια Πανελλήνια γιορτή που θυμίζει την αρχαία Ελλάδα. Χαίρεσαι να βλέπεις όλον αυτόν τον κόσμο να δοκιμάζει, να τρέχει, αλλά, ακόμα και αν είναι απλός θεατής, να συμμετέχει και να δίνει ενέργεια και όμορφες εικόνες. Έτσι και στο Run Together που διοργανώνει η Saucony την Κυριακή, 13 Οκτωβρίου. Μπορεί μεν να μην μπορώ να τρέξω, αλλά σίγουρα θα βρεθώ στο ΟΑΚΑ να παρακολουθήσω τις προσπάθειες των δρομέων. Είναι ένα όμορφο συναίσθημα να βλέπεις τόσο κόσμο να απολαμβάνει μια αθλητική διοργάνωση».

 Μέσα σε αυτό το κλίμα και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του αθλητισμού μπορούν να λειτουργήσουν ως παραδείγματα και εικόνες που δίνουν κίνητρο σε όλους να βγουν από τα σπίτια, να αφήσουν την καθιστική ζωή και να απολαύσουν μια αθλητική δραστηριότητα. Στον τόπο καταγωγής του, τη Φλώρινα, η αίσθηση αυτή, όπως εξηγεί, είναι ιδιαίτερα θερμή.

 «Προέρχομαι από μια μικρή πόλη και πραγματικά νιώθω τυχερός για την όμορφη ατμόσφαιρα που αντιμετωπίζω από τους συμπολίτες μου. Παρ’ όλο που λόγω υποχρεώσεων δεν έχω την ευκαιρία να πηγαίνω συχνά, κάθε φορά που τα καταφέρνω, με υποδέχονται θερμά, στηρίζουν την προσπάθειά μου, με κάνουν να νιώθω πολύ όμορφα. Ρωτούν τους γονείς μου για την πορεία μου, τους δίνουν συγχαρητήρια για κάποια επιτυχία μου. Είναι ένα όμορφο συναίσθημα. Ελπίζω και εύχομαι να δίνω ένα μικρό έστω κίνητρο, αν όχι να ασχοληθούν ενεργά με τον αθλητισμό, έστω να τον παρακολουθήσουν. Ο στίβος έχει μια αυθεντικότητα, μια ιδιαίτερη ομορφιά. Είμαι τυχερός γι’ αυτό που ζω και οποιοσδήποτε μπορεί να συμβάλλει στο να αναπτυχθεί είναι πολύ σημαντικό. Στις μεγάλες διοργανώσεις είναι μοναδικό συναίσθημα. Οι στιγμές που ζεις σε ένα γεμάτο στάδιο, η ενέργεια που παίρνεις από τον κόσμο, είναι κάτι φανταστικό. Αυτή η ατμόσφαιρα ευνοεί πολύ στο να γίνουν και οι μεγάλες επιδόσεις. Ο αθλητής την νιώθει αυτή την ενέργεια. Όσοι περισσότεροι έρχονται, ακόμα κι αν σε βλέπουν από την τηλεόραση, σου δίνουν μεγάλη ώθηση».

 Ο Γιάννης Βοσκόπουλος  έχει την τύχη να υποστηρίζεται εδώ και έναν χρόνο από την εταιρεία αθλητικών ειδών Saucony. Όπως εξηγεί, αυτή η στήριξη είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα την εποχή της οικονομικής κρίσης, ωστόσο, δεν στέκεται τόσο στο οικονομικό σκέλος αυτής της στήριξης, όσο κυρίως στο ιδιαίτερο κίνητρο που του δίνει αυτή η εμπιστοσύνη που του έχουν δείξει οι υπεύθυνη της εταιρείας.

 «Σε μια εποχή που δεν υπάρχουν πολλές εταιρείες να συμπαραστέκονται σε αθλητές, είναι ευλογία να έχεις στο πλευρό σου μια εταιρεία, όπως η Saucony. Βλέπουμε αξιόλογους αθλητές που κάνουν προσπάθειες, θυσίες, κομματιάζονται σωματικά και συναισθηματικά και δεν έχουν στήριξη. Το πλήγμα που έχει υποστεί η χώρα την τελευταία δεκαετία έχει άσχημη ανταπόκριση, όπως ήταν αναμενόμενο και στον στίβο. Είμαι τυχερός που εδώ και έναν χρόνο έχω την στήριξη της Saucony. Είναι μια σημαντική βοήθεια για μένα. Και δεν είναι μόνο η υλική. Η στήριξη δεν αφορά μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια ή τις αθλητικές φόρμες. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι το γεγονός ότι μέσα σε αυτή την περίοδο, δεν είσαι μόνος σου. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σε εμπιστεύονται και επένδυσαν πάνω σου. Δεν μπορείς να τους απογοητεύσεις. Δεν έχει να κάνει με το υλικό. Είναι το επιπλέον κίνητρο να ανταποδώσεις την εμπιστοσύνη και την ψυχολογική υποστήριξη που σου προσφέρουν άνθρωποι που βλέπουν σε σένα κάτι καλό. Είναι υπέροχο να υπάρχουν αθλητές που τους συμβαίνει».

 πηγή : amarysia.gr